Dzień dobry!
Mam ogromną prośbę o rozstrzygnięcie dwóch wątpliwości, jakie z koleżanką posiadamy. Mianowicie, jak poprawnie powinno brzmieć zdanie: „Widzę rzeczy takimi, jakimi są”, czy może: „Widzę rzeczy takimi, jakie są”? I jeszcze druga prośba, dotycząca odmiany rzeczownika uszy. Jak powinno prawidłowo brzmieć: „Konchujemy oba (oboje?) uszy”? Chodzi o podkreślenie, że dokonujemy tego i na jednym, i na drugim uchu.
Będę bardzo wdzięczna za udzielenie odpowiedzi.
Pozdrawiam!

Dzień dobry,

które sformułowanie jest poprawne: "nie wahać się ani chwili" czy "nie wahać się ani chwilę"? Będę wdzięczna za pomoc.

Agnieszka

Dzień dobry.
Czy jest jakiś powód, dla którego słowo bracie w znaczeniu zakonnika powinno być pisane dużą literą? Przykładowo w zdaniu: „Nie wiem, bracie Emilu”. Rozumiem, że można by użyć dużej litery w przypadku pisania listu, lecz w przypadku zwykłego tekstu mam wątpliwości, czy ma to sens.

Dzień dobry,

chciałam zapytać, czy poniższe zdanie jest poprawne:

Nie wystarczy tylko zebrać fundusze na dany cel.

Czy nie powinno raczej być:

Nie wystarczy tylko zebrać funduszy na dany cel?

Tzn. czy negacja rządzi też drugim czasownikiem i zmienia rząd na dopełniaczowy?

Bardzo dziękuję za odpowiedź.

Dzień dobry.

Czy „nie” z imiesłowami przymiotnikowymi wciąż można pisać oddzielnie w pewnych przypadkach z tzw. świadomością językową (zgodnie z uchwałą Rady Języka Polskiego: https://rjp.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=73:pisownia-qnieq-z-imiesowami-przymiotnikowymi&catid=43:uchway-ortograficzne&Itemid=59), czy może już ta zasada odeszła do lamusa i taka pisownia jest traktowana jako błąd?

Dzień dobry,

chciałbym zapytać o powód, dla którego różnymi czasownikami określamy to czy coś się gdzieś znajduje, czy też nie. Przykładami mogą być: „we wsi jest szkoła”, „tam jest pies” używające odmienionego czasownika "być", ale „we wsi nie ma szkoły”, „tam nie ma psa” z czasownikiem „mieć”.

Szanowni Państwo,
proszę o pomoc dot. poniższego zdania: „Tą linią cała huta jeździ, kogom ja nie spotkał”. Chodzi mi o słowo kogom. Nie mogę odnaleźć źródła pochodzenia tej formy, wydaje mi się z dialektu śląskiego bądź gwary. Czy mogę was prosić o pomoc? Skąd to słowo się wzięło, dla jakiej gwary, dialektu jest to typowe? Bądź może ktokolwiek podałby mi źródło, autora, gdzie znajdę wyjaśnienie tego słowa.
Dziękuję i pozdrawiam

Dzień dobry,

czy tu powinien być przecinek?

Chronić siebie i inne(,) znajdujące się w pobliżu osoby.

Pozdrawiam

Ola

Szanowni Państwo,
chciałabym nawiązać do wątku sytuacyjnych różnic pisowni przymiotnika niejedyny i poprosić o opinię na temat takich oto konstrukcji:

1. Dwa nowe wnioski stanowią dziś przedmiot obrad Zarządu. Niejedyny, ale i niebłahy.
2. Dwa nowe wnioski stanowią dziś przedmiot obrad Zarządu. Nie jedyny, ale i nie błahy.
3. Dwa nowe wnioski stanowią dziś przedmiot obrad Zarządu. Niejedyny, ale i nie błahy.

Spotykam się czasem z zupełnie obco dla mnie brzmiącą formą: nie ma komu, oznaczającą: 'nie ma nikogo, kto by…'. Bardzo proszę o wyjaśnienie, czy jest to forma poprawna. Czy mogę powiedzieć na przykład: „Posprzątać nie ma komu”, czy jednak muszę użyć sformułowania „Nie ma kto posprzątać”?
Dziękuję za odpowiedź.
Gabriela Niemiec